Özet

II. Dünya Savaşı sonrası dönem devletlerarası sıcak çatışmaların tamamlanmasına sahne olmuştur. Ancak ilgili dönemde çeşitli bölgesel krizlerin de cereyan ettiği görülecektir. Kore Savaşı ile tırmanan gerginlik Soğuk Savaş döneminin de yeni çatışmalara gebe olacağı yönünde bir algı yaratmıştır. SSCB ise yeni dönemde yeni çatışmaların ortaya çıkmaması için uluslararası çapta bir barış hareketinin öncülüğünü yapmıştır. SSCB’nin barış söylemi ise dünya çapında bir barış örgütünün kurulmasını beraberinde getirmiştir. 1949 yılında kurulan Dünya Barış Konseyi küresel ölçekte dünya barışının sağlanması için faaliyetlerde bulunmaya başlamıştır. Dünya Barış Konseyi’nin faaliyetleri ile paralel olarak Türkiye’de de önce 1950 yılında Türk Barışseverler Cemiyeti (TBC) ardından da 1977 yılında Barış Derneği kurulacaktır. Barış Derneği, dünyada barışın yeniden tesis edilebilmesi için bir yanda Helsinki Nihai Senedi’ni diğer yanda da üçüncü dünya ülkelerinin ulusal bağımsızlık mücadelelerini gündeme alacaktır. ABD ve NATO’nun faaliyetlerinin dünya barışını tehdit ettiğini iddia eden Barış Derneği, tüm dünya ülkelerinin mutlak olarak silahsızlanmasını ve yeni savaş tehditlerinin tamamen ortadan kalkmasını talep etmektedir. Ancak Dünya Barış Konseyi’nin kuruluşundaki SSCB etkisi ve bunun Batı’da yarattığı olumsuz imajdan Barış Derneği de etkilenecek ve Türkiye’nin “komünizmle mücadele” siyasetindeki listeye doğrudan dahil edilecektir. Bu çalışma Barış Derneği’nin Türk siyasal hayatı içindeki yerini analiz etmeye çalışacaktır.